یک شیوه ی غلط و نادرست برای برنامه ریزی کردن که می توانیم به آن اشاره کنیم :
که مثلاٌ من بیام یه برنامه ای رو به یه دانش آموز بِدَم و بهش بگم برو اجراش کن! اگه اجرا کنی موفق میشی و اگر اجرا نکنی هم تقصیر خودته که اجراش نکردی
درصورتی که وقتی یک برنامه رو به یک دانش آموز میدهیم تا آن را اجرا کند، اگر به شرایط شخصی و محیطی آن دانش آموز توجه نکرده باشیم، مثل این می ماند که یک برنامه ای رو بخوایم روی یک کامپیوتر نصب کنیم! با این تفاوت که کامپیوتر هیچ وقت خسته نمی شود ولی انسان بعد از مدتی فعالیت دچار خستگی زیاد می شود.
پس چیزی که هنگام برنامه ریزی باید به آن توجه کنیم این است که برنامه ی هر شخص مخصوصِ خودش است و بهترین کسی که می تواند برنامه ریزی کند خودِ دانش آموز است؛ چون نسبت به باقیه بیشتر خودش رو میشناسد. و اگر با روش های درست برنامه ریزی کردن آشنا باشد می تواند برنامه ی منحصر به فرد خودش را تنظیم و اجرا کند.
چیزی که جالبه اینه که حتی برای نصب برنامه روی کامپیوتر هم باید شرایط سخت افزاری اون کامپیوتر با برنامه یا نرم افزاری که قراره روی اون نصب بشه هم خوانی داشته باشه! حالا بعضیا میشینن فقط برنامه رو روی کاغذ مینویسن و میدن به انسان» تا اجرا کنه
واحد مشاوره ی قلمچی ( خواف - رشتخوار)
درباره این سایت